فلوکولانت ماده‌ای که موجب ایجاد لخته میشود و تست فلوکولانت آزمایشی است که طی آن فرآیند جداسازی جامدات از مایعات مورد بررسی قرار می‌گیرد. اصولا از فلوکولانت برای جداسازی ذرات بسیار کوچک از مایعات استفاده میشود، چراکه ذرات درشت‌تر سرعت ته نشینی بالایی دارند و به همین سبب می‌توان آن‌ها را به روش‌های صنعتی دیگر به غیر از فلوکولاسیون از مایعات جدا کرد. با این تعاریف تست فلوکولانت باید به شکلی طراحی شود که بتوان به کمک آن جداسازی ذرات بسیار کوچک از مایعات را بررسی کرد.
طی فرآیند فلوکولاسیون، فلوکولانت‌ها با ایجاد پل‌های طویل پلیمری بین ذرات ریز پراکنده در آب، باعث چسبیدن آن‌ها به یکدیگر میشود پس می‌توان این طور استنباط کرد که باید پیش از انجام تست فلوکولانت درباره پلیمرها اطلاعات کسب کنیم. تست فلوکولانت باید برایمان روشن کند که آیا لخته به دست آمده تراکم و قوام لازم را دارد یا خیر. استفاده از فلوکولانت برای جدا سازی جامدات از مایع روشی نسبتا پرهزینه و از طرفی مواد عموما در اثر استفاده از فلوکولانت قوام چندانی پیدا نمی‌کنند، بنابراین واجب است که شما با انجام تست فلوکولانت از میزان بازدهی فرآیندی که قرار است آغاز شود مطلع شوید.
بررسی سرعت ته نشینی طی تست فلوکولانت
یکی از اهداف انجام مجموعه تست‌های فلوکولانت، به دست آوردن سرعت ته نشین شدن مواد در مجاورت فلوکولانت است. برای انجام این تست باید ابتدا در چهار لوله آزمایش هزار میلی لیتری، چهار محلول یکسان از ترکیب سنگ معدن مس و آب درست کنید. بدون این که هیچ ماده دیگری به لوله‌ها اضافه کنید، سرعت ته نشین شدن مواد در یکی از چهار لوله را بررسی کنید، پس از ثبت مشاهدات خود به ترتیب مقدار سه دهم گرم، شش دهم گرم و نه دهم گرم از ماده فلوکولانت را به سه لوله دیگر اضافه کنید و پس از هم زدن آن‌ها، ارتفاع سطح گل به دست آمده را هر 15 ثانیه یک بار اندازه بگیرید تا از این طریق سرعت لخته سازی را به دست بیاورید. حال باید ببینید که لخته به وجود آمده در اثر مصرف مقادیر مختلف فلوکولانت تا چه میزان تراکم دارد. پس از طی این مراحل، شما نسبت درستی از سرعت لخته سازی و تراکم لخته‌های به وجود آمده خواهید داشت، حال وقتش رسیده تا به کمک نسبت‌های به دست و دیدی که نسبت به نیازهای خودتان دارید، مقدار دقیق برای خرید فلوکولانت که باید در کارخانه از آن استفاده کنید را به دست بیاورید.